Rozdział12

Hejka! Wiem daaaaaaawno nie było rozdziału, ale weny nie miałam. Więc rozdział dodaje dzisiaj :D
Ale jakoś ten rozdział mi się nie podoba... taki nudny i głupi :P
Od niedawna jestem fanką pana Austina!
Zapraszam na rozdział!
*Oczami Julii*
Pędziłam jak oszalała po tym lesie! Byłam już bardzo blisko tej polany na, której umówiłam się z Marcusem. Mam nadzieje, że zdążymy na czas... Gdybyśmy nie zdążyli... nie wybaczyłabym tego sobie... Wyleciałam na tą polanę i zobaczyłam Marcusa.
-Musimy szybko biec jeżeli chcemy go powstrzymać!-powiedział.
-masz racje...-powiedziałam. I zaczęliśmy biec jak najszybciej. Jeżeli nie zdążymy i Lucas będzie martwy nie wiem co zrobię... Najgorsze jest to, że jestem nieśmiertelna i musiałabym z tym żyć... Dla niego mogę skończyć znajomość z Kendallem... Kocham go i zawszę będę kochać... Jeżeli nawet nie będziemy razem chcę dalej się z nim przyjaźnić...
-Julia za jakieś 20 minut będziemy tam- krzyknął do mnie Marcus.
-biegnijmy szybciej!-krzyknęłam.
*Oczami Emmy*
-James odwal się!-krzyknęłam ze śmiechem.
-nie, nie odwale się!-powiedział i wziął mnie na ręce.
-idiota!-powiedziałam.
-ale twój idiota-powiedział i spojrzał na mnie tymi swoimi ślepiami, które są... ahhhh
-hej wiecie może gdzie jest Julia?-spytała Amelia. Kiedy zadała to pytanie od razu w mojej głowie pojawiła się wizja. Widziałam Julie jak biegnie z kimś po lesie... zmierza do rady i chce... powstrzymać Lucasa, który chce... O MATKO!!!
-musimy spadać-powiedziałam, kiedy James postawił mnie na ziemi.
-dlaczego?!-spytała Majka, która tuliła się do Logana.
-Julia pobiegła za Lucasem do jakieś rady z Marcusem-powiedział wkurzony Kendall.
-CO?!-krzyknęły dziewczyny i zaczęły panikować.
-musimy biec do nich!!!-powiedziałam.
-masz racje-powiedziała Majka.
-biegnę z wami-powiedział James.
-My też!-powiedział Logan i Kendall.
-Wy nie!-powiedziałam razem z dziewczynami.
-dlaczego?-spytał Kendall.
-ponieważ jesteście wilkołakami-powiedział James.
-i co z tego?-spytał Logan.
-Rada nienawidzi wilkołaków i mogli by was zabić więc... lepiej nie ryzykować!-powiedziała Amelia.
-dobra biegnijmy bo tylko czas nam ucieka!-powiedziała Majka. Wyszliśmy z domu chłopaków i zaczęliśmy biec. do lasu.
-czekajcie zdejmę te szpilki bo się na nich wyjebie-powiedziała Amelia, ściągnęła szpilki i gdzieś je rzuciła-dobra już możemy biec-powiedziała i zaczęliśmy biec.
*Oczami Julii*
Stałam z Marcusem przed pałacem rady... Powiem jedno... boje się!!! To jest dziwne wampiry nigdy się nie boją!!! Co się ze mną ostatnio dzieje?... Marcus i ja spojrzeliśmy na siebie znacząco... otworzyliśmy drzwi do pałacu i weszliśmy, ale zanim weszliśmy do pomieszczenia, w którym jest rada, zostaliśmy zatrzymani przez ochroniarzy.
-Co wy tutaj robicie?-spytał Alec... każdego z nich bardzo dobrze znam.
-musimy porozmawiać z radą-powiedziałam.
-wejdźcie, ale będziemy was mieć na oku-powiedział Ryan. Otworzyli nam drzwi i weszliśmy. Zobaczyłam Lucasa, który zacięcie negocjuje z radą.
-ooo proszę kogo moje oczy widzą... Julia i Marcus-powiedziała Victoria.
-co wy tutaj robicie?-syknął Lucas.
-chce z tobą pogadać-powiedziałam.
-chyba wszystko już sobie wyjaśniliśmy-powiedział.
-posłuchaj dla ciebie mogę przestać kumplować się z sam wiesz kim, ale błagam nie rób tego co chcesz zrobić!-powiedziałam.
-zaraz... dla mnie chcesz zrezygnować z niego? Tego przez, którego się rozstaliśmy?-spytał niedowierzając.
-no... tak... dla ciebie zrobiłabym wszystko... nie chciałabym, żeby ta kłótnia spowodowała, że już się ze sobą nie przyjaźnimy-powiedziałam- kocham cię i tylko ciebie... zrozum to-powiedziałam i spojrzałam na niego. On podszedł do mnie i spojrzał na mnie.
-wiesz możesz się z nim przyjaźnić... teraz wiem, że jestem dla ciebie naprawdę ważny i... wiem, że ty i on kiedyś i tak będziecie razem, ale zanim to się stanie chce mieć teraz ciebie przy sobie-powiedział i mnie pocałował ja oczywiście to odwzajemniłam.
-ooo jakie to słodkie zaraz się popłacze-powiedział David. My odkleiliśmy się od siebie i spojrzeliśmy sobie głęboko w oczy uśmiechając się.
-to co między nami dobrze?-spytałam.
-oczywiście, że tak kochanie-powiedział i pocałował mnie w nos.
-koniec tego przedstawienia bo zaraz będę rzygać krwią-powiedziała Jenny.
-umiesz zepsuć taką romantyczną chwile-zaśmiał się Marcus.
Lucas i ja dalej patrzyliśmy sobie w oczy ciesząc się jak debile. A tu nagle wleciała cała Brygada D. Pewnie myślicie dlaczego D? To bardzo proste D oznacza Debile xD. James tak się rozpędził, że wpadł w jakąś doniczkę, a dziewczyny razem chciały się przepchnąć przez drzwi co spowodowało, że utknęły.
-ja pierniczę czy my musimy mieć w naszej rasie taki kretynów!-powiedziała Victoria.
-ej, a co tu się dzieje?-spytała Majka patrząc na mnie i na Lucasa.
-są znowu razem-powiedział Marcus.
-poważnie?-spytała Amelia.
-tak-powiedziałam i uśmiechnęłam się.
-ogarnijcie się wszyscy i dajcie nam coś powiedzieć-krzyknęła Victoria.
-ok-powiedzieliśmy.
-posłuchajcie... niektóre wampiry zaczynają znowu być ludźmi-powiedziała Jenny.
-haha... fajny żart, ale nikt się na to nie nabierze-powiedziałam.
-to nie jest żart! Niektórym z wampirów zaczęło bić serce i jak to wytłumaczyć?-powiedziała Victoria.
-Julia?-powiedział David.
-tak?-spytałam.
-tobie też zaczyna bić serce-powiedział.
-no chyba nie!-zaprzeczyłam.
-oj tak! Słyszę, że ci serce bije...-powiedział.
-każdy z nas będzie powoli zmieniał się w człowieka-powiedziała Jenny.
-a jest sposób by to powstrzymać?-spytał James.
-na razie niestety nie-powiedział David...